مقاله پژوهشی
محمد قاسمی نصر؛ فاطمه کاراندیش؛ عبداله درزی نفت چالی؛ علی مختصی بیدگلی
چکیده
یکی ازروشهای بهبود بهرهوری آب آبیاری در کشت برنج(Oryza sativa L.)، استفاده از روش آبیاری متناوب میباشد. در این تحقیق، اثر این نوع آبیاری در تلفیق با دو بار زهکشی میانفصل بر شاخصهای رشد دو رقم برنج در شالیزارهای مجهز به زهکشی زیرزمینی به صورت آزمایش کرت خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در فصل زراعی 1393 بررسی شد. عامل ...
بیشتر
یکی ازروشهای بهبود بهرهوری آب آبیاری در کشت برنج(Oryza sativa L.)، استفاده از روش آبیاری متناوب میباشد. در این تحقیق، اثر این نوع آبیاری در تلفیق با دو بار زهکشی میانفصل بر شاخصهای رشد دو رقم برنج در شالیزارهای مجهز به زهکشی زیرزمینی به صورت آزمایش کرت خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در فصل زراعی 1393 بررسی شد. عامل اصلی شامل سیستمهای زهکشی موجود در مزرعه متشکل از سه سیستم زهکشی زیرزمینی معمولی با عمق 9/0 متر بافاصله 30 متر (D0.9L30)، عمق 65/0 متر بافاصله 15 متر(D0.65L15)و عمق 65/0 متر بافاصله 30 متر(D0.65L30)، یک سیستم زهکشی زیرزمینی دو عمقی با چهار خط زهکش بهفاصله 15 متر با اعماق 65/0 متر و 9/0 متر بهصورت یک‌درمیان (Bilevel)و یک تیمار زهکش سطحی به عنوان تیمار شاهد می‌باشند. عامل فرعی شامل ارقام برنج طارم دیلمانی و هاشمی بود که در اراضی مورد مطالعه کشت شد. زهکشی میانفصل در دو دوره 10 روزه (25 تا 34 روز پس از نشاکاری) و 5 روزه (43 تا 47 روز پس از نشاکاری) اعمال شد. در طول فصل رشد، برای تعیین شاخص سطح برگ (LAI)، وزن خشک کل اندام هوایی (TDW)، سرعت رشد گیاه (CGR)، سرعت نسبی رشد(RGR)، نسبت سطح برگ (LAR)و سرعت جذب خالص (NAR)، نمونه‌برداری‌های لازم انجام شد. اعمال این نوع مدیریت آب از طریق سیستمهای زهکشی زیرزمینی، سبب افزایش غالب شاخصهای مورد بررسی برای رقم هاشمی شد بهطوریکه اختلاف معنیداری بین مقادیر CGR، NARو RGR در تیمارهای D0.9L30و شاهد وجود داشت. حداکثر وزن خشک ارقام هاشمی و دیلمانی بهترتیب برابر 8/858 و 6/1006 گرم بر متر مربع بود که در تیمار D0.65L15 رخ داد و حداکثر شاخص سطح برگ این ارقام به ترتیب برابر 87/4 و 43/5 بود که در تیمارهای دو عمقی و شاهد مشاهده شد، هرچند اختلاف معنیداری بین تیمارهای مختلف در هر رقم مشاهده نشد. براساس نتایج، در صورت رعایت زمان مناسب زهکشی، اعمال دو دوره زهکشی میانفصل از طریق زهکشی زیرزمینی، نقش موثری در بهبود شاخصهای رشد برنج خواهد داشت.
مقاله پژوهشی
سید اکبر موسوی؛ محمدرضا خالدیان؛ افشین اشرف‌زاده؛ پریسا شاهین‌رخسار
چکیده
بهمنظور بررسی اثر آبیاری محدود بر افزایش عملکرد و بهرهوری آب سویا، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 1392 و 1393 در رشت اجرا شد. فاکتورها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل: دو نوبت آبیاری (I2): آبیاری در زمان گلدهی و تشکیل غلاف،سه نوبت آبیاری (I3): آبیاری در زمان ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر آبیاری محدود بر افزایش عملکرد و بهرهوری آب سویا، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در دو سال زراعی 1392 و 1393 در رشت اجرا شد. فاکتورها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل: دو نوبت آبیاری (I2): آبیاری در زمان گلدهی و تشکیل غلاف،سه نوبت آبیاری (I3): آبیاری در زمان گلدهی، تشکیل غلاف و در زمان پر شدن دانه‌ها و کشت دیم (I0) بهعنوان شاهد، وسه تیمار ژنوتیپ شامل ویلیامز (V1)، L17 (V2)و هابیت (V3)بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. در طول مراحل حساس رشد گیاه طبق اعمال تیمارهای آبیاری با توجه به بارش باران و رسیدن رطوبت خاک به حد کافی در منطقه ریشه در سال زراعی 1392 فقط یک نوبت آبیاری (I1) صورت گرفت که ارقام ویلیامز و هابیت در مرحله غلاف و ژنوتیپ L17 در مرحله گلدهی بود، اما در سال زراعی 1393 با توجه به بارندگی کمتر تمامی تیمارهای آبیاری اعمال شدند. در زمان رسیدگی کامل، صفات مورد بررسی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که آبیاری محدود در دو سال زراعی باعث افزایش عملکرد و اجزا عملکرد در ژنوتیپهای سویا شد. بیشترین عملکرد دانه در سال 1392 مربوط به تیمار I1V2و در 1393 مربوط به تیمار I3V2به ترتیب برابر 4616 و 4198 کیلوگرم در هکتار بود. در سال زراعی 1392 و 1393 ژنوتیپ L17 نسبت به دو ژنوتیپ دیگر دارای بیشترین میانگین عملکرد دانه بهترتیب با وزن 3932 و 3000 کیلوگرم بر هکتار بود و برای کشت در منطقه رشت مناسب تشخیص داده شد. در دو سال زراعی1392 و 1393 بالاترین بهرهوری آب آبیاری بهترتیب مربوط به تیمار I1V2 و I3V2 به میزان 72/1 و 97/0 کیلوگرم بر متر مکعب بود.
مقاله پژوهشی
احد فعالیان؛ حسین انصاری؛ محمد کافی؛ امین علیزاده؛ مهنوش مقدسی
چکیده
بیشتر مناطق کشور با افت کمی و کیفی منابع آب کشاورزی روبرو هستند. به دلیل گسترش روزافزون کشتهای گلخانهای و اهمیت محصول گوجه فرنگی، برای ارزیابی اثر همزمان تنش های شوری و خشکی بر رشد و عملکرد گیاه گوجه فرنگی رقم اورینت (Lycopersiconesculentum Mill. Cv. Oriental) آزمایشی با چهار سطح آبیاری (آبیاری به میزان 125%، 100%، 75% و 50% نیاز آبی) و شش سطح شوری (1/0 به ...
بیشتر
بیشتر مناطق کشور با افت کمی و کیفی منابع آب کشاورزی روبرو هستند. به دلیل گسترش روزافزون کشتهای گلخانهای و اهمیت محصول گوجه فرنگی، برای ارزیابی اثر همزمان تنش های شوری و خشکی بر رشد و عملکرد گیاه گوجه فرنگی رقم اورینت (Lycopersiconesculentum Mill. Cv. Oriental) آزمایشی با چهار سطح آبیاری (آبیاری به میزان 125%، 100%، 75% و 50% نیاز آبی) و شش سطح شوری (1/0 به عنوان تیمار شاهد، 3/1، 3، 5 ، 7 و 9 دسی زیمنس بر متر) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار در کشت بدون خاک گلخانه ای انجام شد. عملکرد و شاخص های کمی و کیفی عملکرد در طول آزمایش اندازه گیری شدند. مطابق انتظار مشاهده شد که شوری محلول غذایی و تنش خشکی اثر کاهشی معنی دار بر عملکرد و شاخص های رشدی گیاه دارند. توابع مختلف تولید (خطی ساده، نمایی، کاپ داگلاس، درجه دوم) بر روی داده های عملکرد برازش داده شد، مشخص شد که تابع تولید خطی ساده تابع تولید بهینه می باشد. بیشترین مقدار کارایی مصرف آب مربوط به تیمارS1W4با حدود 6/34 کیلوگرم بر مترمکعب و کمترین مقدار آن مربوط به تیمارS5W1با حدود 4/6 کیلوگرم بر مترمکعب می باشد. منحنی های هم محصول نشان میدهند که با افزایش مقدار آبیاری، می توان از آب های با سطح شوری بالاتر بدون تغییر در عملکرد گوجه فرنگی گلخانه ای استفاده نمود.
مقاله پژوهشی
رحیم مطلبی‌فرد
چکیده
کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک قابل پیشگیری نیست. بلکه، با شناخت فرآیند تأثیر آن و با اعمال مدیریتهای مناسب مانند مصرف کودهای شیمیایی مؤثر میتوان از اثرات ناگوار آن کاست. نیاز به نیتروژن در شرایط مختلف آبیاری متفاوت است و مصرف مناسب آن میتواند از کاهش شدید عملکرد در شرایط تنش کمبود آب جلوگیری نماید.پژوهش حاضر برای ...
بیشتر
کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک قابل پیشگیری نیست. بلکه، با شناخت فرآیند تأثیر آن و با اعمال مدیریتهای مناسب مانند مصرف کودهای شیمیایی مؤثر میتوان از اثرات ناگوار آن کاست. نیاز به نیتروژن در شرایط مختلف آبیاری متفاوت است و مصرف مناسب آن میتواند از کاهش شدید عملکرد در شرایط تنش کمبود آب جلوگیری نماید.پژوهش حاضر برای بررسی تأثیر نیتروژن و آبیاری بر عملکرد و کیفیت محصول سیر (Allium sativum L.) توده محلی اجرا شد. آزمایش بهصورت اسپلیت بلوک در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی و با دو فاکتور آبیاری در چهار سطح (با فواصل 3-0، 6-3، 9-6 و 12-9 متر از خط اصلی آبیاری بارانی ) و نیتروژن در چهار سطح (0 ، 50 ، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و در سه تکرار و با استفاده از سیستم آبیاری بارانی تکشاخه اجرا شد. برای اندازهگیری کل آب رسیده به هر کرت از قوطیهایی که در وسط هر کرت مستقر شده بود، استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که مصرف نیتروژن باعث افزایش معنیدار عملکرد و غلظت نیتروژن بخش هوایی و غده و کاهش معنیدار وزن سیرچهها شد. افزایش فاصله از خط آبیاری باعث کاهش عملکرد، وزن سیرچهها و غلظت نیتروژن بخش هوایی و افزایش تعداد پوشش روی سیر و کارایی مصرف آب شد. اثر دوجانبه آبیاری و نیتروژن بر هیچ کدام از ویژگیهای اندازهگیری شده معنیدار نبود. حداکثر عملکرد سیر در شرایط مصرف 409 میلیمتر آب آبیاری همراه با مصرف 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بهدست آمد.
مقاله پژوهشی
ناصر صداقتی؛ امین علیزاده؛ حسین انصاری؛ سید جواد حسینی‌فرد
چکیده
به منظور مطالعه اثرات استفاده از خاکپوش پلاستیکی در سیستم آبیاری قطرهای روی درختان بارور پسته، تحقیقی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، در دو باغ پسته )رقم اوحدی( با شرایط متفاوت از نظر میزان آب مصرفی (4100 و 6170 متر مکعب در هکتار)، دور آبیاری (8 و 12 روز) و وضعیت رشد درختان، در حومه غربی رفسنجان اجرا شد. در هر باغ سه سطح پوشش، شامل: بدون ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثرات استفاده از خاکپوش پلاستیکی در سیستم آبیاری قطرهای روی درختان بارور پسته، تحقیقی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، در دو باغ پسته )رقم اوحدی( با شرایط متفاوت از نظر میزان آب مصرفی (4100 و 6170 متر مکعب در هکتار)، دور آبیاری (8 و 12 روز) و وضعیت رشد درختان، در حومه غربی رفسنجان اجرا شد. در هر باغ سه سطح پوشش، شامل: بدون خاکپوش (تیمار C)، خاکپوش پلاستیکی مشکی و سفید (تیمارهای MBو MW)، در سه تکرار اجرا شد. در انتهای فصل با داده های اندازهگیری شده صفات رویشی، کمی و کیفی محصول و تعیین بهرهوری مصرف آب (WUP)، مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون چند دامنه‌ای دانکن، انجام شده و اثرات استفاده از خاکپوش پلاستیکی بر این صفات مشخص گردید. نتایج، تاثیر معنیدار استفاده از خاکپوش پلاستیکی بر اغلب صفات رویشی، کمی و کیفی محصول و نیز بهرهوری مصرف آب را نشان داد. ضمن اینکه در اغلب موارد، رنگ خاکپوش تاثیر چندانی بر این صفات نداشت. در مجموع کاربرد خاکپوش پلاستیکی در قطعه شماره یک، باعث افزایش وزن خشک محصول تا 271 گرم به ازای هر درخت، کاهش درصد پوکی میوه تا حدود 6/10 درصد، افزایش درصد خندانی میوه تا 2/11 درصد، کاهش تعداد دانه در انس پسته تا 3/2 واحد و افزایش بهرهوری مصرف آب تا 100 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. در قطعه شماره دو نیز افزایش وزن خشک محصول تا 1090 گرم به ازای هر درخت و افزایش بهرهوری مصرف آب تا 36 درصد نسبت به تیمار شاهد را سبب گردید. بررسی تغییرات رطوبت حجمی خاک در فاصله بین دو آبیاری، اثر معنیدار استفاده از پوشش را در حفظ رطوبت خاک نسبت به تیمار شاهد نشان داد. با توجه به نقطه پژمردگی دائم (PWP) و رطوبت سهل الوصول (RAW) خاک قطعات آزمایشی، دور مناسب آبیاری درختان پسته در روش آبیاری قطرهای در خاک‌های شنی لومی تا لومی شنی، در حالت بدون پوشش، به ترتیب پنج تا نه روز و در شرایط استفاده از خاکپوش پلاستیکی، 11 تا 15 روز بدست آمد.
مقاله پژوهشی
پیمان افراسیاب؛ معصومه دلبری؛ رسول اسدی
چکیده
جهت بررسی اثر سطوح مختلف پتانسیل ماتریک خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف خیار گلخانهای در منطقه جیرفت، آزمایشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در قالب طرح کرتهای یکبار خرد شده با سه تکرار طی دو سال 1392 و 1393در یک خاک لوم رسیاجرا گردید. در این تحقیق سطوح آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح پتانسیلی (45=1I، 60=2I و 75=3I سانتیبار ...
بیشتر
جهت بررسی اثر سطوح مختلف پتانسیل ماتریک خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف خیار گلخانهای در منطقه جیرفت، آزمایشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در قالب طرح کرتهای یکبار خرد شده با سه تکرار طی دو سال 1392 و 1393در یک خاک لوم رسیاجرا گردید. در این تحقیق سطوح آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح پتانسیلی (45=1I، 60=2I و 75=3I سانتیبار در شروع آبیاری) و سه رقم بذر خیار گلخانهای به عنوان عامل فرعی(نگین=1V، هیلارس=2V و دومینوس=3V)مورد مقایسه قرار گرفتند. میزان آب مصرفی در تیمارهای پتانسیلی 45، 60 و 75 سانتیبار بهترتیب 6300، 5100 و 3900 مترمکعب در هکتار بدست آمد که میزان آب مصرفی نقطه پتانسیلی 45 سانتیبار با شرایط استفاده از تشت تبخیر، 18 درصد کمتر بود. نتایج نشان داد که شاخصهای عملکرد، سطح برگ، ارتفاع بوته، طول و قطر میوه در سطح پتانسیلی 60 سانتیبار، بهترتیب به‌میزان 7/2 درصد، 2 درصد، 2 درصد، 73/0 درصد و 3/2 درصد نسبت به سطح پتانسیلی 45 سانتیبار کاهش یافت، با این وجود صرفه‌جویی 1200 مترمکعب آب و افزایش 22 درصدی کارآیی مصرف را در پی داشت. از طرف دیگر عملکرد و کارآیی مصرف آب در رقم دومینوس بهترتیب 2/6 درصد و 2/13 درصدنسبت به رقم نگین و 4/6 درصد و 7/13 درصد نسبت به رقم هیلارس بیشتر بود. بر اساس نتایج، سطح پتانسیلی 60 سانتیبار اعمال شده در رقم دومینوس در سیستم آبیاری قطرهای میتواند در افزایش عملکرد، کارآیی مصرف آب و سطح زیرکشت خیار گلخانهای نقش مؤثری داشته باشد.
مقاله پژوهشی
یاسر حسینی؛ حسین بابازاده؛ بابک خاکپورعربلو
چکیده
مدل‌های ریاضی متعددی در زمینه چگونگی پاسخ گیاهان به تنش همزمان شوری و خشکی و سهم هر یک از آنها در کاهش جذب آب، وجود دارد. مدل‌های جذب آب در شرایط تنش همزمان به سه دسته جمع‌پذیر، ضرب‌پذیر و مدل‌های مفهومی تقسیم‌بندی می‌شوند. دراین مطالعه پنج تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی وان‌گنوختن جمع‌پذیر و ضرب‌پذیر، دیرکسن و آگوستیجن، وان‌دام ...
بیشتر
مدل‌های ریاضی متعددی در زمینه چگونگی پاسخ گیاهان به تنش همزمان شوری و خشکی و سهم هر یک از آنها در کاهش جذب آب، وجود دارد. مدل‌های جذب آب در شرایط تنش همزمان به سه دسته جمع‌پذیر، ضرب‌پذیر و مدل‌های مفهومی تقسیم‌بندی می‌شوند. دراین مطالعه پنج تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی وان‌گنوختن جمع‌پذیر و ضرب‌پذیر، دیرکسن و آگوستیجن، وان‌دام و همکاران و همایی همکاران با استفاده از دادههای کشت گلدانی گیاه فلفل دلمه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت.آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و در سه سطح شوری (5/2، 5/4، 5/6 دسی زیمنس بر متر) انجام شد. سطوح خشکی به صورت تغییرات پتانسیل ماتریک (سه سطح تخلیه رطوبتی50،60 و70 درصد ظرفیت زراعی) اعمال گردید. نتایج نشان داد که درسطح شوری 5/2دسی‌زیمنس بر متر واکنش گیاه به تنش همزمان شوری و خشکی بیشتر جمع‌پذیر و در سطوح 5/4 و 5/6 دسی‌زیمنس بر متر ضرب‌پذیر است. همچنین مدل وان‌گنوختن (متوسط خطای ماکسیمم 15/0 و درصد متوسط ریشه مربعات خطا 3) از بیشترین تطابق در سطح شوری پایین (5/2 دسی‌زیمنس بر متر) برخوردار بود. از میان مدل‌های ضرب‌پذیر مدل دیرکسن در سطوح شوری 5/4 دسی‌زیمنس بر متر( متوسط خطای ماکسیمم 09/0 و درصد متوسط ریشه مربعات خطا 5) نزدیکی بیشتری با نتایج اندازه‌گیری‌ها داشتند. در سطح شوری بالاتر (5/6 دسی زیمنس بر متر)، مدل همایی (متوسط خطای ماکسیمم 12/0 و درصد متوسط ریشه مربعات خطا 9) و وان‌دام (متوسط خطای ماکسیمم 11/0 و درصد متوسط ریشه مربعات خطا 9)برازش بهتری را با دادههای اندازهگیری شده نشان داد.
مقاله پژوهشی
ارسلان فاریابی؛ بهزاد قربانی
چکیده
یکنواختی توزیع آب یکی از مهمترین عوامل ارزیابی سیستمهای آبیاری است. تا کنون چندین معادله مختلف برای محاسبه ضریب یکنواختی توزیع آب در سیستمهای آبیاری بارانی ارائه شده است. معادلات ارائه شده، لزوماً نتایج یکسانی در محاسبه ضریب یکنواختی برای یک مزرعه در شرایط به‌خصوص را ندارند. هدف از این پژوهش ارزیابی معادلات متفاوت ارائه شده ...
بیشتر
یکنواختی توزیع آب یکی از مهمترین عوامل ارزیابی سیستمهای آبیاری است. تا کنون چندین معادله مختلف برای محاسبه ضریب یکنواختی توزیع آب در سیستمهای آبیاری بارانی ارائه شده است. معادلات ارائه شده، لزوماً نتایج یکسانی در محاسبه ضریب یکنواختی برای یک مزرعه در شرایط به‌خصوص را ندارند. هدف از این پژوهش ارزیابی معادلات متفاوت ارائه شده توسط محققین مختلف، مشاهده تأثیر شرایط متفاوت مزرعهای در نتایج حاصله، بررسی روابط موجود بین نتایج این معادلات و امکان استفاده از آنها میباشد. برای این منظور ضریب یکنواختی توزیع 10 سیستم آبیاری بارانی از مزارع استان چهار محال و بختیاری با استفاده از معادلات پیشنهادی کریستیانسن، متخصصین انجمن نیشکر هاوایی، هارت و رینولدز، بنامی و هر، ویلکوکس و اسوالز، کریدل و همکاران، مریام و کلر، کارملی و بیل و هاول محاسبه گردید. دادههای حاصله توسط نرم افزار SASو در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی تجزیه وتحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که ضرایب یکنواختی حاصل از معادلات مذکور دارای تفاوت معنیداری بوده (05/0<P) و تعدادی از این معادلات در شرایطی خاص، رقمی منفی و یا بزرگتر از 100 درصد را برآورد می‌کنند. علاوه بر این در مورد تمامی ضرایب یکنواختی، توزیع بتا بهتر از توزیع‌های نرمال و یکنواخت میتواند ضریب یکنواختی توزیع آب (CU) را تخمین بزند. همچنین در هر سه توزیع بتا، نرمال و یکنواخت کمترین همخوانی بین مقادیر پیش‌بینی شده و مقادیر اندازهگیری شده مربوط به معادلات ارائه شده توسط کارملی، بیل و هاول و بنامی و هر بوده و بیشترین همخوانی مخصوصاً در توزیع‌های بتا و نرمال مربوط به معادله کریستیانسن میباشد. به‌طور کلی نتایج نشان داد که برخی از ضرایب یکنواختی توزیع آب نظیر ضریب یکنواختی بنامی و هر، ضریب یکنواختی کارملی و تا حدی ضریب یکنواختی بیل و هاول به شدت وابسته به شرایط ویژه مزرعهای بوده و نمی‌توان آنها را در سایر شرایط مزرعه استفاده نمود.
مقاله پژوهشی
محمد بزانه؛ علی اشرف صدرالدینی؛ امیرحسین ناظمی؛ رضا دلیر حسننیا
چکیده
کاهش تلفات آب به‌دلیل افزایش ضریب یکنواختی در سیستمهای آبیاری بارانی مستلزم انتخاب فواصل و آرایش مناسب برای استقرار آبپاش‌ها است. در بررسی حاضر، به منظور ارزیابی تاثیر فواصل و آرایش آبپاش‌ها بر روی ضریب یکنواختی سیستم و بررسی کمی و کیفی تاثیرپذیری ضرایب یکنواختی نسبت به تغییر پارامترهای مساحت تحت پوشش آبپاش‌ها و سرعت باد در ...
بیشتر
کاهش تلفات آب به‌دلیل افزایش ضریب یکنواختی در سیستمهای آبیاری بارانی مستلزم انتخاب فواصل و آرایش مناسب برای استقرار آبپاش‌ها است. در بررسی حاضر، به منظور ارزیابی تاثیر فواصل و آرایش آبپاش‌ها بر روی ضریب یکنواختی سیستم و بررسی کمی و کیفی تاثیرپذیری ضرایب یکنواختی نسبت به تغییر پارامترهای مساحت تحت پوشش آبپاش‌ها و سرعت باد در شرایط مختلف استقرار، آزمایش تعیین الگوی توزیع آبپاش منفرد طبق استانداردهای ایزو 2/7749 و ایزو 8026 بر روی سه آبپاش VYR 35، IRILINE 30و RAINBIRD 40Bدر شرایط متفاوت باد صورت گرفت. در این بررسی، آرایش مربعی دارای بیشترین ضریب یکنواختی و نیز کمترین حساسیت نسبت به کاهش ضریب یکنواختی با مقادیر متوسط 3/5 و 5/5 درصد به ترتیب برای متوسط افزایش 4/59 درصدی مساحت تحت پوشش و 3/98 درصدی سرعت باد بود. کمترین حساسیت ضریب یکنواختی برای آبپاش IRILINEبا مقادیر متوسط 4/3 و 48/5 درصد به ترتیب برای متوسط افزایش 37 درصدی مساحت تحت پوشش و 8/117درصدی سرعت باد بدست آمد. نتایج حاکی از آن است که برای حصول ضریب یکنواختی مطلوب در شرایط وجود بادهای بیش از چهار متر بر ثانیه حداکثر فواصل آبپاش‌ها در حدود 40 درصد قطر پاشش اسمی آبپاش با آرایش مربعی قابل توصیه است.
مقاله پژوهشی
سارا موسی وند؛ حسن غفاری
چکیده
در علم اقتصاد،هر منبعی که دارای کمیابی بیشتری باشد، باید از مکانیسم‌های قیمت‌گذاری دقیق‌تری برخوردار باشد.آب یکی از ارزشمندترین منابع طبیعی است که بهعنوان یکی از نهاده‌های اصلی تولید محصولات کشاورزی جایگاه خاصی در توسعه پایدار بخش کشاورزی دارد. تعیین ارزش اقتصادی آب در حوزه آبریز زنجانرود نیز به افزایش بهرهوری منابع آب منطقه ...
بیشتر
در علم اقتصاد،هر منبعی که دارای کمیابی بیشتری باشد، باید از مکانیسم‌های قیمت‌گذاری دقیق‌تری برخوردار باشد.آب یکی از ارزشمندترین منابع طبیعی است که بهعنوان یکی از نهاده‌های اصلی تولید محصولات کشاورزی جایگاه خاصی در توسعه پایدار بخش کشاورزی دارد. تعیین ارزش اقتصادی آب در حوزه آبریز زنجانرود نیز به افزایش بهرهوری منابع آب منطقه و صرفه‌جویی مصرف‌کنندگان و مدیریت صحیح تقاضا کمک بسیاری می‌کند. بدین منظور، با بهره‌گیری از روش تابع تولید برای محصول پیاز در سال زراعی 91- 1390 ارزش اقتصادی آب در این منطقه از طریق تکمیل پرسش‌نامه از 99 پیازکار تعیینشد. نهاده‌های تولید شامل سطح زیرکشت، آبیاری، کود شیمیایی، سم مصرفی، نیروی کار و متغیر مجازی استفاده از آبیاری تحت‌فشار بودند. پس از برآورد توابع انعطاف‌پذیر ترانسلوگ،درجه دوم تعمیم‌یافته و لئونتیف تعمیم‌یافته و با توجه به معیارها و آزمون‌های اقتصادسنجی، تابع درجه دوم تعمیم‌یافته بهعنوان تابع تولید برتر شناخته شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که ارزش اقتصادی هر مترمکعب آب در تولید پیاز 1707 ریال بود که از ارزش مبادله‌ای آب در زمان حداکثر تقاضای آب که برابر 705 ریال بود بالاتر است. درنتیجه، می توان گفت که در حوزه آبریز زنجانرود ارزش اقتصادی آب از ارزش مبادله‌ای آب بالاتر است.
مقاله پژوهشی
سیده طیبه حسینی؛ مجتبی خوش روش؛ میرخالق ضیاتبار احمدی
چکیده
تغییر اقلیم باعث تغییراتی در الگوهای بارش و دما و مقدار آنها میشود و این تغییرات میتواند عملکرد گیاهان راتحتتاثیرقراردهد. در این پژوهش با استفاده از مدل AquaCropبه شبیهسازی مقدار عملکرد دانه و زیست توده گیاه سویا تحت اقلیم آینده، در تیمارهای مختلف آبیاری و تاریخهای کشت مختلف بهعنوان یک راهکار سازگاری، پرداخته شد. به ...
بیشتر
تغییر اقلیم باعث تغییراتی در الگوهای بارش و دما و مقدار آنها میشود و این تغییرات میتواند عملکرد گیاهان راتحتتاثیرقراردهد. در این پژوهش با استفاده از مدل AquaCropبه شبیهسازی مقدار عملکرد دانه و زیست توده گیاه سویا تحت اقلیم آینده، در تیمارهای مختلف آبیاری و تاریخهای کشت مختلف بهعنوان یک راهکار سازگاری، پرداخته شد. به این منظور، از دادههای تولیدی بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و ساعت آفتابی مدل ریز مقیاس نمایی آماری LARS-WG با استفاده از مدل گردش عمومی جو HADCM3 و تحت سناریوهای انتشار A2 و B1، در دورههای 2038-2011، 2066-2039 و 2094-2067 استفاده شد. مدل AquaCrop قبل از استفاده، توسط دادههای مزرعهای جمعآوری شده در منطقه، واسنجی و صحتسنجی شد. سپس مقادیر عملکرد دانه و زیست توده در دورههای آتی، برای شش تاریخ کشت مختلف و برای تیمارهای 100%، 75% و 55% نیاز آبی گیاه، شبیهسازی شد. با توجه به نتایج، تحت سناریوهای انتشارA2و B1در تاریخ کشت 27 خرداد، برای دوره 2038-2011 نسبت به دوره پایه، مقادیر زیست توده و عملکرد دانه شبیهسازی شده بهترتیب بین 5 تا 5/11 درصد و 3/8 تا 7/13 درصد کاهش، برای دوره 2066-2039 بین 6/18 تا 24 درصد و 16 تا 4/24 درصد افزایش و برای دوره 2094-2067 بین 9 تا 8/21 درصد و 2/7 تا 2/21 درصد افزایش نشان داد. همچنین با انتخاب تاریخ کشت 30 خرداد، بیشترین افزایش برای مقادیر زیست توده و عملکرد دانه برای دورههای 2038-2011، 2066-2039 و 2094-2067، تحت سناریوهای A2 و B1شبیهسازی شد. این نتایج برای برنامهریزی آینده آبیاری در شهرستان گرگان مفید خواهد بود.