نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• داود اکبری نودهی ¹
• علی اکبر عزیزی زهان ²
• رضا رضایی سوخت آبندانی ³

¹ استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران

² محقق بخش تحقیقات آبیاری و فیزیک خاک موسسه تحقیقات خاک و آب، ، کرج، ایران

³ عضو استعدادهای درخشان باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،گروه زراعت

چکیده

به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری بر عملکرد گوجه فرنگی، تعیین تابع تولید و بازده مصرف آب، آزمایشی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی، در سه تکرار و به مدت دو سال بر روی گوجه فرنگی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع­کلاء (نکاء) اجرا شد. تیمارهای آبیاری پس از انتقال نشاء گوجه فرنگی  بر اساس ₁I، ₂I، ₃I، ₄I، ₅I و ₄ I(به ترتیب 0 (بدون آبیاری) ، 20، 40، 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی) اجرا گردید. نتایج نشان داد که تیمار I₁ (بدون آبیاری) و I₆ (100 درصد نیاز آبی) به ترتیب دارای کمترین و بیشترین عملکرد در هکتار می­باشند. بازدهی مصرف آب در تیمار 100 درصد نیاز آبی از دیگر تیمارهای آبیاری بیشتر از بود. و همچنین حداکثر محصول گوجه فرنگی با تأمین کامل نیاز آبی گیاه اتفاق می­افتد. لذا، تیمار 100 درصد نیاز آبی با مقدار 5635 مترمکعب آب در هکتار و تولید 45020 کیلوگرم گوجه فرنگی در هکتار از سایر تیمارها برتری داشته که برای مناطقی که محدودیت منابع آبی وجود نداشته باشد، برای حصول حداکثر عملکرد قابل توصیه به کشاورزان می­باشد. مقدار بازده مصرف آب (WUE) و بازده مصرف آب آبیاری (I_WUE) به ترتیب بین 9/2-5 و 14/6-9/2 کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمد. متوسط دو ساله فاکتور عکس العمل محصول (K_y) برای گوجه فرنگی در منطقه مورد نظر 1/18 تعیین شد.

کلیدواژه‌ها

• بازده مصرف آب
• کم آبیاری
• فاکتور عکس العمل

عنوان مقاله [English]

Relationship between Water Requirement and Yield of Tomato in Mazandaran Province

نویسندگان [English]

• davod Akbari Nodehi ¹
• Aliakbar Azizizohan ²
• Reza Rezaee ³

¹ Assistant professor, Dept. of Water Science and Engineering, Qaemshahr Branch, Islamic Azad University, Qaemshahr, Iran

چکیده [English]

In order to study the effects of deficit irrigation on tomato yield and to determine the production function and water use efficiency, an experiment was conducted based on randomized complete block design in three replications for two years, in Mazandaran province. Irrigation treatments were based on 0, 20, 40, 60, 80 and 100% of water requirements. The minimum and maximum yield belonged to I₀ and I₁₀₀ treatments. Water use efficiency and irrigation water use efficiency in I₁₀₀ treatment was significantly higher than the other treatments. The results showed that the maximum yield of tomato occurred when full water requirement was provided. Therefore, I₁₀₀ treatment with 5635 m³.ha^-1 of water consumption and tomato yield of 45,020 kg.ha^-1 was the best treatment and can be recommended to farmers where water resources are not limited. Water use efficiency (WUE) and irrigation water use efficiency (I_WUE) were in the range of 5-9.25 and 9.2-14.6 kg m^-3, respectively. The two-year average of yield response factor (K_y) for tomato was 1.18.

کلیدواژه‌ها [English]

• Deficit irrigation
• Water use efficiency
• Tomatoes
• Yield response factor