نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
استادیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
2
استادیار پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.
3
دانشیار پژوهشی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
4
مربی پژوهشی بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.
5
دانشیار پژوهشی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.
چکیده
این تحقیق بهمنظور مقایسه و پایش دو سامانه آبیاری قطرهای و سطحی برای کشتهای ذرت و گندم در سه فصل کاشت از تابستان 1395 تا بهار 1397 در یکی از ایستگاههای تحقیقات کشاورزی خوزستان واقع در اهواز طراحی و اجرا شد. منبع آب آبیاری رودخانه کارون با شوری سه دسیزیمنس بر متر در مقطع اهواز بود. این پژوهش بهصورت طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. تیمارها و مبنای بلوکبندی در کشت ذرت، رژیم آبیاری دو و چهار روزه و در کشت گندم، فواصل 60،40 و 75 سانتیمتری بین نوارهای قطرهای بود. نتایج نشان داد که حجم آب کاربردی در سامانه قطرهای برای کشتهای ذرت و گندم بهترتیب %24 و %32 نسبت به سامانه سطحی کمتر بود. همچنین بهرهوری آب در سامانه قطرهای برای کشت ذرت در عملکرد علوفهای و دانهای بهترتیب 16% و 21% و برای کشت گندم به میزان %35 نسبت به سامانه آبیاری سطحی بیشتر بود. در کشت گندم میزان بهرهوری آب برای فواصل مختلف نوارهای قطرهای از همدیگر نیز اختلاف معنیداری نداشت بنابراین میتوان در خاکهایی با بافت سنگین، از نوارهای آبیاری قطرهای با فواصل 75 سانتیمتری برای کشت گندم بهرهبرداری کرد. در تحلیل پایش خاک، سامانه قطرهای موجب کاهش کیفیت خاک شد. بهنحویکه خاک غیرشور- غیرسدیمی (ECe=3.09dS/m, ESP=6.18%) ابتدای تحقیق، بعد از سه فصل کاشت با این سامانه، شور شد (ECe=7.63dS/m, ESP=12.63%). اما، با وجود انباشت نمک ها در پیرامون خاک خیس شده زیر قطرهچکانها، رشد و عملکرد گیاهان در سامانه قطرهای نسبت به سامانه آبیاری سطحی بهتر بود و دلیل آن بالا نگهداشتن پتانسیل آب خاک در محیط اطراف ریشه و در زیر قطرهچکانها بود که تجمع نمک را کاهش داده و رشد بهتر گیاه را با وجود آبشور محقق ساخت. نتایج این پژوهش نشان داد که در صورت استفاده از سامانه قطرهای برای اقلیم مشابه مناطق مرکزی و جنوبی خوزستان، زهکشی اراضی و عملیات آبشویی در انتهای فصل کشت برای حفاظت خاک ضرورت دارد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparison of Drip Irrigation with Surface Irrigation and Monitoring Soil Salinity in Wheat and Corn Irrigated with Brackish Water
نویسندگان [English]
-
ali mokhtaran
1
-
Peyman Varjavand
2
-
Hossein Dehghanisanij
3
-
Shokrola Absalan
4
-
Azarakhsh Azizi
4
-
Alireza Jafarnejadi
5
1
Assistant Professor, Agricultural Engineering Research Department, Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Ahwaz, Iran.
2
Assistant Professor, Agricultural Engineering Research Department, Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, (AREEO), Ahwaz, Iran
3
Associate Professor, Agricultural Engineering Research Institute (AERI), (AREEO), Karaj, Iran.
4
Instructor, Agricultural Engineering Research Department, Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, (AREEO), Ahwaz, Iran
5
Associate Professor, Soil and Water Department, Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, (AREEO), Ahwaz, Iran.
چکیده [English]
This study was conducted to compare and monitor drip and surface irrigation systems for corn and wheat crops in three planting seasons from summer 2016 to spring 2018 in one of the agricultural research stations in Khuzestan, located in Ahvaz. The source of irrigation water was Karun River with salinity of 3 dS/m in Ahvaz section. This study was performed using randomized complete blocks design with three replications. The basis of blocking in corn cultivation was 2 and 4 days irrigation intervals, and in wheat cultivation, the distances between drip lines were 40, 60, and 75 cm. The results showed that the volume of water used in the drip system for corn and wheat was 24% and 32% lower than the surface irrigation system, respectively. Also, water productivity in the drip system was higher than surface irrigation system by 16% and 21%, for corn forage and grain, respectively, and by 35% for wheat. Wheat water productivity for different distances of drip lines was not significantly different. Therefore, in heavy-textured soils, drip irrigation lines at 75 cm spacing can be used for wheat cultivation. In soil monitoring analysis, the drip system reduced soil quality such that, after three planting seasons, the initial non-saline-sodic soil (ECe = 3.09dS / m, ESP = 6.18%) became saline (ECe = 7.63dS / m, ESP = 12.63%). Despite accumulation of salts at the periphery of the wetted soil under the drippers, the plants had a better growth and yield in the drip system than the surface irrigation, because of the high soil water potential around the roots and under the drippers, which reduced salt effects. The results of this study showed that if a drip system is used for the climate similar to the central and southern regions of Khuzestan, land drainage and leaching operations at the end of the growing season are necessary to protect the soil.
کلیدواژهها [English]
-
Modern irrigation system
-
Water productivity
-
Irrigation regime