هوشنگ قمرنیا؛ میلاد فرمانی فرد؛ شهریار ساسانی
چکیده
در عصرحاضر محدودیت منابع و افزایش روزافزون جمعیت، ایجاب میکند که از منابع محدود به نحو بهینه استفاده شود. در بسیاری از اراضی مناطق خشک و نیمهخشک جهان، آب زیرزمینی کم عمق با کیفیتهای مختلف در دوره رشد گیاهان میتواند به عنوان یک منبع آبی رایگان و جایگزین آبیاری سطحی یا برای کمک به تأمین بخشی از نیاز آبی گیاه و ...
بیشتر
در عصرحاضر محدودیت منابع و افزایش روزافزون جمعیت، ایجاب میکند که از منابع محدود به نحو بهینه استفاده شود. در بسیاری از اراضی مناطق خشک و نیمهخشک جهان، آب زیرزمینی کم عمق با کیفیتهای مختلف در دوره رشد گیاهان میتواند به عنوان یک منبع آبی رایگان و جایگزین آبیاری سطحی یا برای کمک به تأمین بخشی از نیاز آبی گیاه و مدیریت آب کشاورزی، مورد استفاده قرار گیرد. لذا در این پژوهش به بررسی اثر سطوح ایستابی کمعمق 60، 80 و110 سانتیمتر بر تأمین نیاز آبی، کارائی مصرف آب وعملکرد ارقام مختلف گندم (بهار، کراس البرز و W33g)، در دو سال زراعی90-89 و 890-88 پرداخته شده است. آزمایشها در ایستگاه تحقیقاتی لایسیمتری شماره یک دانشگاه رازی در قالب طرح فاکتوریل و بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایشها، از 45 لایسیمتر از جنس پلیاتیلن با ارتفاع 120 سانتیمتر و به قطر 30 سانتی متر که در سطح زمین با فاصله یک متری از یکدیگر ثابت شدند، استفاده شد. در هر دو سال انجام آزمایش، بیشترین مصرف آب زیرزمینی مربوط به عمق 60 سانتیمتر و کمترین مقدار مصرف مربوط به عمق 110 سانتیمتر بود. به طوری که متوسط مشارکت آب زیرزمینی برای ارقام مختلف در طی دو سال تکرار آزمایشها برای اعماق 60، 80 و 110 سانتیمتر به ترتیب برابر با 63%، 55% و 45% بدست آمد. همچنین در هر دو سال، رقم کراس البرز بین هر سه عمق سطح ایستابی از نظر کارایی مصرف آب فاقد اختلاف معنیدار در سطح 1% شد. در مجموع عمق سطح ایستابی بهینه، 80 سانتیمتر بود که دارای کارائی مصرف آب بالاتر و در عین حال عملکرد مناسبی داشت.