مهدی جعفری تلوکلایی؛ علی شاهنظری؛ رسول نوری خواجه بلاغ
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی شاخصهای بهرهوری و انرژی محصولات برنج، گندم، ذرت علوفهای، ذرت دانهای و مرکبات در دشت تجن در سال زراعی 02-1401 انجام شد. نمونهگیری بر اساس 300 پرسشنامه طرح‌شده انجام گردید و اطلاعات جمع‌آوری‌شده شامل نفر- روز نیروی انسانی، ساعات کاری استفاده از ماشینآلات، مصرف سوخت ماشینآلات، مقدار مصرف ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی شاخصهای بهرهوری و انرژی محصولات برنج، گندم، ذرت علوفهای، ذرت دانهای و مرکبات در دشت تجن در سال زراعی 02-1401 انجام شد. نمونهگیری بر اساس 300 پرسشنامه طرح‌شده انجام گردید و اطلاعات جمع‌آوری‌شده شامل نفر- روز نیروی انسانی، ساعات کاری استفاده از ماشینآلات، مصرف سوخت ماشینآلات، مقدار مصرف کودهای نیتروژن، فسفات، پتاسیم، مقدار مصرف انواع سموم شیمیایی شامل علفکش، قارچکش و حشرهکش، مقدار آب مصرفی، مقدار بذر مصرفی و مقدار تولید بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان انرژی در دشت تجن در بخش انرژی ورودی برای محصول برنج (593256 مگاژول در هکتار)، انرژی خروجی برای محصول ذرت علوفهای (141795 مگاژول در هکتار)، انرژی خالص برای محصول ذرت علوفهای (110758/53مگاژول در هکتار) و بهرهوری انرژی نیز برای محصول ذرت علوفهای (1/1 کیلوگرم بر مگاژول) بوده است. همچنین، در بین تمامی محصولات، به ترتیب چهار نهاده آب مصرفی، کود نیتروژن، ماشینآلات و سوخت بیشترین میزان مصرف انرژی را به خود اختصاص دادند. نتایج حاصل از بررسی وضعیت بهرهوری فیزیکی آب نشان داد که بیشترین میزان بهرهوری در دشت تجن مربوط به ذرت علوفهای و مرکبات (6/3 و 5/3 کیلوگرم بر مترمکعب) و کمترین میزان بهرهوری مربوط به برنج (0/5 کیلوگرم بر مترمکعب) است. همچنین میزان بهرهوری آب محصول گندم و ذرت دانهای به ترتیب برابر با 2/6 و 1/8 کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد. به‌طورکلی، برای افزایش بهرهوری زمینهای کشاورزی و محصولات از لحاظ شاخصهای بهرهوری و انرژی، باید از کشت گیاهان با عملکرد مناسب، بیشترین میزان بهرهوری، و کمترین میزان مصرف نهادهها استفاده کرد. در میان محصولات مورد پژوهش، ذرت علوفهای به دلیل تأثیر بسیار زیاد در تأمین امنیت غذایی و کاهش نیاز به واردات نهادههای مصرفی دام و طیور، برای افزایش سطح زیر کشت شرایط مناسبتری نسبت به دیگر محصولات داشت.
مهسا حسن پور نودهی؛ مریم نوابیان؛ مهدی اسمعیلی ورکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مدل WASP7.3در شبیه‌سازی کیفیت زه‌آب اراضی شالیزاری روستاهای نوده و نوپاشان شهرستان صومعه‌صرا واقع در واحد عمرانی F4شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود انجام شد. برای ارزیابی مدل، دبی زهکش و وضعیت کیفی زه‌آب در نه نقطه در طول زهکش و نه ورودی و یا خروجی زهکش اندازه‌گیری و به مدل معرفی شد. تحلیل حساسیت مدل نشان داد که ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مدل WASP7.3در شبیه‌سازی کیفیت زه‌آب اراضی شالیزاری روستاهای نوده و نوپاشان شهرستان صومعه‌صرا واقع در واحد عمرانی F4شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود انجام شد. برای ارزیابی مدل، دبی زهکش و وضعیت کیفی زه‌آب در نه نقطه در طول زهکش و نه ورودی و یا خروجی زهکش اندازه‌گیری و به مدل معرفی شد. تحلیل حساسیت مدل نشان داد که در شبیه‌سازی شوری و نیترات، دبی زه‌آب موثربود و در شبیه‌سازی ارتوفسفات و آمونیوم علاوه‌بر دبی زه‌آب و ضریب پخشیدگی، ضرایب تفکیک فسفات در ستون آب (ارتوفسفات)، نرخ نیتریفیکاسیون و ضریب دمای نیتریفیکاسیون (آمونیوم) موثرتر بودند. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که مدل پارامترهای دبی، نیترات، ارتوفسفات، آمونیوم، نیاز بیولوژیکی اکسیژن، اکسیژن محلول و شوری را به ترتیب با جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده 166/0، 176/0، 143/0، 283/0، 148/0، 179/0، 156/0 شبیه‌سازی کرد. با توجه به نتایج، دقت شبیه‌سازی مدل در منطقه برای پارامترهای مورد بررسی (به‌غیر از آمونیوم) در طبقه‌بندی خوب و قابل قبول قرار گرفت که برای شبیه‌سازی کیفیت زه آب قابل توصیه است. استفاده از مدل مزبور در زهکش‌های اصلی اراضی شالیزاری که نسبت به زهکش‌های مزرعه تعداد کمتری ورودی زه‌آب دارند، به دلیل محدودیت مدل در دریافت تعداد تابع تغییرات دبی نقاط ورودی و خروجی زه‌آب به کانال زهکش، می‌تواند منجر به بهبود نتایج شبیه‌سازی شود.
عبداله درزی؛ سید مجید میرلطیفی؛ علی شاهنظری؛ فرید اجلالی؛ محمد‌حسین مهدیان
چکیده
مدیریت مناسب آب در شالیزارها، مهمترین اقداماتی است که نقش مهمی در میزان سودمندی سایر نهادههای تولید در کشت برنج دارد. یک عملیات مهم برای مدیریت آب، احداث سیستمهای زهکشی میباشد. در این تحقیق، اثر سیستمهای مختلف زهکشی شامل سه سیستم زهکشی زیرزمینی معمولی، زهکشی زیرزمینی دوعمقی و زهکشی سطحی بهعنوان تیمار کنترل بر عملکرد ...
بیشتر
مدیریت مناسب آب در شالیزارها، مهمترین اقداماتی است که نقش مهمی در میزان سودمندی سایر نهادههای تولید در کشت برنج دارد. یک عملیات مهم برای مدیریت آب، احداث سیستمهای زهکشی میباشد. در این تحقیق، اثر سیستمهای مختلف زهکشی شامل سه سیستم زهکشی زیرزمینی معمولی، زهکشی زیرزمینی دوعمقی و زهکشی سطحی بهعنوان تیمار کنترل بر عملکرد برنج طارم در مزرعه شالیزاری تجهیز و نوسازی شده دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بررسی شد. آزمایشهای لازم در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با پنج تیمار انجام شد. در زمان برداشت، برخی شاخصهای گیاهی از قبیل ارتفاع بوته، طول برگ پرچم، طول خوشه اصلی، تعداد پنجه، تعداد شاخههای جانبی خوشه اصلی، عملکرد کاه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت تعیین شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها نشان داد که اغلب شاخصهای مورد بررسی در تیمارهای زهکشی زیرزمینی اختلاف معنیداری با مقدار متناظر در تیمار کنترل داشت. عملکرد دانه در تیمارهای زهکشی زیرزمینی 92/0 تا 65/1 تن در هکتار بیشتر از مقدار متناظر در تیمار زهکشی سطحی بود. بیشترین تعداد پنجه، ارتفاع بوته، عملکرد دانه و عملکرد کاه مربوط به زهکشی دوعمقی و کمترین مقدار پارامترهای فوق مربوط به تیمار زهکشی سطحی بود.