محمد حسین بناکار؛ سید علی محمد چراغی؛ مهدی کریمی زارچی؛ محمدحسن رحیمیان
چکیده
با توجه به کمبود منابع آب متعارف و افزایش شوری منابع آب و خاک، استفاده از گیاهان شورپسند برای تولید علوفه و امنیت غذایی از اهمیت ویژهای برخوردار است. به‌منظور مقایسه عملکرد علوفه برخی گونه‌های شورپسند در روش‌های مختلف آبیاری (قطره‌ای، بابلر، جویچه‌ای)، پژوهشی در مزرعه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری واقع در شهرستان صدوق ...
بیشتر
با توجه به کمبود منابع آب متعارف و افزایش شوری منابع آب و خاک، استفاده از گیاهان شورپسند برای تولید علوفه و امنیت غذایی از اهمیت ویژهای برخوردار است. به‌منظور مقایسه عملکرد علوفه برخی گونه‌های شورپسند در روش‌های مختلف آبیاری (قطره‌ای، بابلر، جویچه‌ای)، پژوهشی در مزرعه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری واقع در شهرستان صدوق استان یزد طی سه سال متوالی انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک تصادفی در سه تکرار انجام شد، بطوریکه سیستم‌های مختلف آبیاری در پلات‌های اصلی و گونه‌های گیاهی شورپسند (Atriplex halimus، A. lentiformis، A. canesence، A. nummulariaو Kochia indica) در پلات‌های فرعی قرار گرفتند. آبیاری با آب شور dS.m-114 انجام گردید و پس از اینکه گیاهان به رشد کافی رسیدند، هر سه تا چهار ماه یک بار برداشت شده، عملکرد و اجزاء عملکرد علوفه و نیز کارآیی مصرف آب در روش‌های مختلف آبیاری اندازه‌گیری شد. صرف نظر از روش آبیاری، گونه A. canesenceو سپس A.halimusبه ترتیب با تولید 48/7 و 28/3 تن در هکتار علوفه خشک، بیشترین میزان علوفه را در بین گونه‌های مورد مطالعه تولید کردند که اختلاف آنها با یکدیگر و با سایر گونه‌ها در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. در روش آبیاری جویچه‌ای، بیشترین و کمترین مقدار کارآیی مصرف آب به ترتیب متعلق به گونه‌های A. canesenceو K. indicaبود. در روش‌های آبیاری بابلر و قطره‌ای نیز گونه A. canesenceبیشترین مقدار کارآیی مصرف آب را داشت. بر اساس نتایج، بالاترین مقدار کارآیی مصرف آب (kg/m326/2) از گونه A. canesenceدر آبیاری به روش بابلر و پایین‌ترین مقدار (kg/m3 07/0) از گونه K. indicaدر آبیاری به روش قطره‌ای به دست آمد. بنابراین، با در نظر گرفتن صرفه اقتصادی و سهولت بهره‌برداری از سامانه آبیاری، بر اساس نتایج این تحقیق، گونه A. canesenceبا عملکرد علوفه خشک 73/7 تن در هکتار با آبیاری به روش جویچه‌ای و 81/8 تن در هکتار با آبیاری به روش بابلر به عنوان گونه برتر برای تولید علوفه در شرایط شور توصیه می‌شود. تکرار آزمایش با تعیین آب مورد نیاز هر گیاه بر اساس تبخیر و تعرق یا تغییرات رطوبت خاک به نتیجه‌گیری کمک خواهد کرد.
پریسا شاهین رخسار؛ محمد اسماعیل اسدی
چکیده
به طور کلی مناسب بودن یک روش آبیاری به مقدار آب ذخیره شده در ناحیه توسعه ریشه، تلفات نفوذ عمقی در زیر ناحیه ریشه، تلفات ناشی از رواناب سطحی و یکنواختی آب به کار برده شده در پروفیل خاک در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. اندازه گیری این پارامترها در شرایط مزرعه و در حین کار طبیعی ارزیابی سیستم آبیاری تعریف می شود. این پژوهش به منظور ارزیابی ...
بیشتر
به طور کلی مناسب بودن یک روش آبیاری به مقدار آب ذخیره شده در ناحیه توسعه ریشه، تلفات نفوذ عمقی در زیر ناحیه ریشه، تلفات ناشی از رواناب سطحی و یکنواختی آب به کار برده شده در پروفیل خاک در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. اندازه گیری این پارامترها در شرایط مزرعه و در حین کار طبیعی ارزیابی سیستم آبیاری تعریف می شود. این پژوهش به منظور ارزیابی دو روش آبیاری قطره‌ای و شیاری، تحت رژیم‌های مختلف آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی) در دو سال زراعی (85 و 1386) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان اجرا گردید. مقایسه حجم آب مصرفی بین دو روش نشان داد که آبیاری قطره‌ای موجب کاهش 33 درصدی در مقایسه با آبیاری شیاری شده است. نتایج نشان داد که عملکرد سویا تحت تأثیر روش آبیاری قرار نگرفت ولی رژیم‌های مختلف آبیاری بر عملکرد محصول موثر بودند. متوسط راندمان یکنواختی پخش آب در آبیاری کامل در روش آبیاری قطره‌ای 96 درصد و آبیاری شیاری 95 درصد بوده است و راندمان کاربرد آب در روش قطره‌ای به طور قابل ملاحظه‌ای (84 درصد) بیشتر از روش شیاری بدست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش قسمت عمده هدر رفت آب در روش آبیاری شیاری ناشی از تلفات رواناب سطحی (67 درصد در تیمار آبیاری 100 درصد نیاز آبی) می‌باشد، در حالی که این تلفات در روش آبیاری قطره‌ای مشاهده نشد.