مهسا حسن پور نودهی؛ مریم نوابیان؛ مهدی اسمعیلی ورکی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مدل WASP7.3در شبیه‌سازی کیفیت زه‌آب اراضی شالیزاری روستاهای نوده و نوپاشان شهرستان صومعه‌صرا واقع در واحد عمرانی F4شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود انجام شد. برای ارزیابی مدل، دبی زهکش و وضعیت کیفی زه‌آب در نه نقطه در طول زهکش و نه ورودی و یا خروجی زهکش اندازه‌گیری و به مدل معرفی شد. تحلیل حساسیت مدل نشان داد که ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مدل WASP7.3در شبیه‌سازی کیفیت زه‌آب اراضی شالیزاری روستاهای نوده و نوپاشان شهرستان صومعه‌صرا واقع در واحد عمرانی F4شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود انجام شد. برای ارزیابی مدل، دبی زهکش و وضعیت کیفی زه‌آب در نه نقطه در طول زهکش و نه ورودی و یا خروجی زهکش اندازه‌گیری و به مدل معرفی شد. تحلیل حساسیت مدل نشان داد که در شبیه‌سازی شوری و نیترات، دبی زه‌آب موثربود و در شبیه‌سازی ارتوفسفات و آمونیوم علاوه‌بر دبی زه‌آب و ضریب پخشیدگی، ضرایب تفکیک فسفات در ستون آب (ارتوفسفات)، نرخ نیتریفیکاسیون و ضریب دمای نیتریفیکاسیون (آمونیوم) موثرتر بودند. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که مدل پارامترهای دبی، نیترات، ارتوفسفات، آمونیوم، نیاز بیولوژیکی اکسیژن، اکسیژن محلول و شوری را به ترتیب با جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده 166/0، 176/0، 143/0، 283/0، 148/0، 179/0، 156/0 شبیه‌سازی کرد. با توجه به نتایج، دقت شبیه‌سازی مدل در منطقه برای پارامترهای مورد بررسی (به‌غیر از آمونیوم) در طبقه‌بندی خوب و قابل قبول قرار گرفت که برای شبیه‌سازی کیفیت زه آب قابل توصیه است. استفاده از مدل مزبور در زهکش‌های اصلی اراضی شالیزاری که نسبت به زهکش‌های مزرعه تعداد کمتری ورودی زه‌آب دارند، به دلیل محدودیت مدل در دریافت تعداد تابع تغییرات دبی نقاط ورودی و خروجی زه‌آب به کانال زهکش، می‌تواند منجر به بهبود نتایج شبیه‌سازی شود.
محبوبه آقاجانی؛ مریم نوابیان؛ مجید وظیفه دوست؛ مجتبی رضایی
چکیده
در سال‌های اخیر، تشدید خشکسالی موجب کاهش آبدهی رورخانه سفیدرود به عنوان منبع اصلی تامین آب اراضی شالیزاری در استان گیلان شده است. در چنین شرایطی، تولید برنج به رویکرد بهینه‌سازی مصرف آب در اراضی شالیزاری وابسته است. در این پژوهش، تلاش شد با هدف حداکثرسازی بهره‌وری آب مصرفی در اراضی شالیزاری، دو مدل بهینه‌یابی مدیریت آبیاری تناوبی ...
بیشتر
در سال‌های اخیر، تشدید خشکسالی موجب کاهش آبدهی رورخانه سفیدرود به عنوان منبع اصلی تامین آب اراضی شالیزاری در استان گیلان شده است. در چنین شرایطی، تولید برنج به رویکرد بهینه‌سازی مصرف آب در اراضی شالیزاری وابسته است. در این پژوهش، تلاش شد با هدف حداکثرسازی بهره‌وری آب مصرفی در اراضی شالیزاری، دو مدل بهینه‌یابی مدیریت آبیاری تناوبی با دوره آبیاری ثابت در طول فصل رشد و دوره آبیاری متناسب با فیزیولوژی مراحل مختلف رشد برنج رقم هاشمی، با راهکار تلفیق مدل شبیه‌سازSWAP و روش حل الگوریتم ژنتیک ارائه شود. پس از اعتبارسنجی مدل SWAP، با استفاده از روش حل الگوریتم ژنتیک به تعیین مقادیر بهینه متغیرهای تصمیم مدل‌های بهینه‌یابی اقدام شد. در مدل‌های بهینه‌یابی، آبیاری تناوبی برنج، عمق آب و دوره تناوب آبیاری در مراحل مختلف رشد به عنوان متغیرهای تصمیم انتخاب شدند. در مدیریت آبیاری تناوبی با دوره تناوب ثابت، دوره تناوب ثابت 7/33 روز در طول فصل رشد، حداکثر بهره‌وری آب آبیاری را در بر داشت. این در حالی است که مقادیر بهینه دوره تناوب متغیر 6/53، 4/60، 4/31 و7/47 روز به ترتیب در مراحل استقرار، پنجه‌زنی، زایشی و رسیدگی بدست آمد. در نهایت پس از بررسی مدل‌های بهینه‌یابی، به دلیل صرفه‌جویی در مصرف آب، سهولت اندازه‌گیری حجم آب ورودی، الگوی آبیاری با دوره تناوب ثابت هشت روز و عمق آب آبیاری به ترتیب 52، 30، 40 و 12 میلی‌متر در مراحل یاد شده بهینه تشخیص داده شد. بهترین نمایه بهره‌وری آب آبیاری به میزان 1/59 کیلوگرم در مترمکعب به دست آمد. استفاده از داده‌های چند ساله برای افزایش اعتبار نتایج مدل شبیه‌سازی- بهینه‌یابی توصیه می‌شود.