محسن قره شیخبیات؛ محمدرضا خالدیان؛ محمدحسن بیگلویی؛ پریسا شاهینرخسار
چکیده
امروزه استفاده از آبیاری قطرهای برای محصولاتی که بهصورت ردیفی کشت میشوند رایج است. یکی از انواع آبیاری قطرهای، تیپ زیرزمینی میباشد. بهمنظور طراحی و مدیریت سامانه آبیاری قطرهای دانستن ابعاد خیسشدگی ضروریست. با توجه به داشتن هزینه بالا و زمانبر بودن اندازهگیریهای مزرعهای، استفاده از مدلهای ...
بیشتر
امروزه استفاده از آبیاری قطرهای برای محصولاتی که بهصورت ردیفی کشت میشوند رایج است. یکی از انواع آبیاری قطرهای، تیپ زیرزمینی میباشد. بهمنظور طراحی و مدیریت سامانه آبیاری قطرهای دانستن ابعاد خیسشدگی ضروریست. با توجه به داشتن هزینه بالا و زمانبر بودن اندازهگیریهای مزرعهای، استفاده از مدلهای شبیهساز توصیه میشود.در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی سه مدل تجربیکندلوس و همکاران، تحلیلی WetUp و عددی HYDRUS-2Dدر آبیاری تیپ زیرزمینی با منبع خطی صورت گرفت. آبیاری در سه حجم 10، 15 و 20 لیتر در یک متر طول تیپ و سه عمق نصب تیپ 10، 20 و 30 سانتیمتر در سه تکرار انجام شد. مقایسه بین مقادیر اندازهگیری و شبیهسازی شده بهوسیله هر سه مدل با شاخصهای RMSE، nRMSE، CRM و MAE انجام شد. برای ابعاد خیسشدگی افقی مقدار RMSE برای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 051/0 و 066/0 متر و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 052/0 و 078/0 متر بدست آمد. برای خیسشدگی افقی مقدار nRMSEبرای مدل کندلوس و همکاران و مدل HYDRUS-2Dبهترتیب 46/15 و 71/19 درصد بهدست آمد که هر دو در رده خوب قرار گرفتند و برای خیسشدگی عمودی بهترتیب 99/15 و 74/23 درصد بهدست آمد که بهترتیب در رده خوب و متوسط قرار گرفتند. آمارههای بدست آمده برای مدل WetUp قابل قبول نبود. در خیسشدگی افقی و عمودی، شاخص CRM و MAE برای مدل کندلوس و همکاران کمترین مقدار را داشتند. در مجموع مدل کندلوس و همکاران بهترین برآورد را داشت.