صغری حسینیان؛ محمدرضا خالدیان؛ محمدکریم معتمد
چکیده
با محدودیت منابع آبی، استفاده بهینه از آب در بخش کشاورزی بسیار مهم و اساسی است و منجر بهجلب توجه به اهمیت بهرهوری مصرف آب شده است. این پژوهش به منظور ارزیابی سه سامانه آبیاری قطرهای سطحی، زیرسطحی و آبیاری بارانی برای ذرت دانهای و در پنج تیمار آبیاری قطرهای سطحی (آبیاری کامل و کمآبیاری)، آبیاری قطرهای زیرسطحی با فواصل ...
بیشتر
با محدودیت منابع آبی، استفاده بهینه از آب در بخش کشاورزی بسیار مهم و اساسی است و منجر بهجلب توجه به اهمیت بهرهوری مصرف آب شده است. این پژوهش به منظور ارزیابی سه سامانه آبیاری قطرهای سطحی، زیرسطحی و آبیاری بارانی برای ذرت دانهای و در پنج تیمار آبیاری قطرهای سطحی (آبیاری کامل و کمآبیاری)، آبیاری قطرهای زیرسطحی با فواصل لاترال 120 و 160 سانتیمتر و آبیاری بارانی در سالهای 2007، 2008 و 2009 در موسسه تحقیقاتی ایرستئا واقع در شهر مونپلیه (جنوب فرانسه) انجام شد. برای ارزیابی تیمارها از شاخصهای بهرهوری Wp ، BPD، NBPDو B/C استفاده شد. نتایج نشان داد در سال 2007 اجرای تیمار آبیاری کامل قطرهای سطحی (FI) در مقایسه با کمآبیاری قطرهای سطحی (DI) و آبیاری بارانی اقتصادیتر است. مقدار عملکرد دانه از 13800 کیلوگرم بر هکتار در آبیاری بارانی بهترتیب به 16400 و 17400 کیلوگرم بر هکتار در DI و FI رسیده است. در سال 2008 تیمارهای آبیاری قطرهای زیرسطحی نسبت به آبیاری بارانی از لحاظ شاخصهای فوق برتری یافت و در سال 2009 بهرهوری آب تیمارهای زیرسطحی بیشتر از آبیاری بارانی بود اما هیچ یک از تیمارها سود خالصی را به همراه نداشتند. در سال 2008 و 2009 میزان آب مصرفی در آبیاری قطرهای زیرسطحی حداقل 16 درصد نسبت به آبیاری بارانی کاهش داشت و میزان عملکرد دانه حداقل 18 درصد نسبت به آبیاری بارانی افزایش یافت. با توجه به شرایط کشور، مدنظر قرار دادن استفاده از سامانه آبیاری قطرهای زیرسطحی برای گیاه ذرت با لحاظ کردن برخی شرایط توصیه میشود.
هدیه پوریزدانخواه؛ محمدرضا خالدیان؛ محمدحسن بیگلویی؛ پریسا شاهینرخسار
چکیده
با توجه به اینکه نصب سامانه آبیاری بسیار هزینهبر و وقتگیر است، بهتر است قبل از اجرای سامانه آبیاری، مقدار رطوبت ایجاد شده توسط سامانه در پای گیاه بررسی شود.در این تحقیق عملکرد مدل HYDRUS-2D در برآورد رطوبت الگوی خیس شده تحت آبیاری قطرهای نواری در مزرعهای با بافت خاک سنگین و ناهمگن در منطقهی رشت بررسی شد. سه دبی 5/2، 5 و lit/hr/m 6 و چهار ...
بیشتر
با توجه به اینکه نصب سامانه آبیاری بسیار هزینهبر و وقتگیر است، بهتر است قبل از اجرای سامانه آبیاری، مقدار رطوبت ایجاد شده توسط سامانه در پای گیاه بررسی شود.در این تحقیق عملکرد مدل HYDRUS-2D در برآورد رطوبت الگوی خیس شده تحت آبیاری قطرهای نواری در مزرعهای با بافت خاک سنگین و ناهمگن در منطقهی رشت بررسی شد. سه دبی 5/2، 5 و lit/hr/m 6 و چهار زمان آبیاری یک ، دو ، سه و چهار ساعت درنظر گرفته شد که این 12 تیمار در سه تکرار اجرا شدند. اختلاف نتایج شبیهسازی شده با نتایج اندازهگیری شده براساس شاخصهای RMSE و ضریب کارایی مدل(EF) هم برای کل نیمرخ خاک و هم برای رطوبتهای زیر تیپ برآورد شد که کارایی مدل، با دارا بودن میانگین RMSE و EF برابر باcm3/cm3 0123/0 و 77% برای کل نیمرخ خاک وcm3/cm30236/0 و 76% برای زیر تیپ در این نوع بافت خاک تأیید شد. درکل، با وجود بافت سنگین و ناهمگن خاک در منطقه، مدل توانست مقادیر رطوبت را در الگوی خیسشده به خوبی شبیهسازی نماید.
حوری احمدپور؛ محمدرضا خالدیان؛ افشین اشرف زاده؛ مجتبی رضایی
چکیده
در سالهای اخیر، منابع آب زیرزمینی استان گیلان در آبیاری مزارع برنج نقش مهمی داشته اند. هدف این پژوهش، بررسی تغییرات مکانی و زمانی هدایت الکتریکی (EC) و کل جامدات محلول (TDS) آب زیرزمینی دشت گیلان در یک دوره آماری چهار ساله با استفاده از روش کریجینگ معمولی است. در این رابطه، نمونهبرداری از آب 130 حلقه چاه شبکه پایش آبهای زیرزمینی ...
بیشتر
در سالهای اخیر، منابع آب زیرزمینی استان گیلان در آبیاری مزارع برنج نقش مهمی داشته اند. هدف این پژوهش، بررسی تغییرات مکانی و زمانی هدایت الکتریکی (EC) و کل جامدات محلول (TDS) آب زیرزمینی دشت گیلان در یک دوره آماری چهار ساله با استفاده از روش کریجینگ معمولی است. در این رابطه، نمونهبرداری از آب 130 حلقه چاه شبکه پایش آبهای زیرزمینی استان گیلان، در ماه شهریور سالهای 1382 تا 1385 انجام شد. نقشههای پهنهبندی با استفاده از نرم افزار ArcGISتهیه شد. این نقشهها نشان میدهد، از نظر میزان TDS، بخشهای غربی استان بدون مشکل (کمتر از 500میلیگرم بر لیتر) و بخشهای مرکزی و شرقی دارای TDS متوسط (1000-500 میلیگرم بر لیتر) میباشند. بیشترین میزان EC آبهای زیرزمینی در استان گیلان در بخشهای مرکزی و مرکزی متمایل به شرق تجمع و همچنین شوری با گذشت زمان(بهجز سال 1384 که علت آن بارندگی زیاد در سال 1383 است) افزایش یافته است. مساحت محدودههای مختلف EC وTDS در هر سال تعیین شد. میزان هدایت الکتریکی در شرق و برخی قسمتهای دیگر استان گیلان که 23 تا 34 درصد مساحت منطقه مورد بررسی را شامل میشود بین یک تا 5/1 دسیزیمنس بر متر است که باعث کاهش عملکرد برخی محصولات زراعی حساسبه شوری نظیر برنج میشود. حفر بیرویه چاههای آب همچنین برداشت بیش از حد مجاز میتواند یکی از دلایل افزایش شوری آب زیرزمینی در مناطق شالیزاری استان گیلان میباشد.