مقاله پژوهشی
علی شاهنظری؛ مهدی جعفری تلوکلایی؛ رسول نوری خواجه بلاغ
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخصهای بهرهوری و انرژی محصولات شلتوک، گندم، ذرت علوفهای، ذرت دانهای و مرکبات در دشت تجن در سال زراعی 02-1401 انجام شد. نمونهگیری براساس 300 پرسشنامه طرح شده انجام گردید که اطلاعات جمعآوری شده شامل نفر-روز نیروی انسانی، ساعات کاری استفاده از ماشینآلات، مصرف سوخت ماشینآلات، مقدار مصرف کودهای ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخصهای بهرهوری و انرژی محصولات شلتوک، گندم، ذرت علوفهای، ذرت دانهای و مرکبات در دشت تجن در سال زراعی 02-1401 انجام شد. نمونهگیری براساس 300 پرسشنامه طرح شده انجام گردید که اطلاعات جمعآوری شده شامل نفر-روز نیروی انسانی، ساعات کاری استفاده از ماشینآلات، مصرف سوخت ماشینآلات، مقدار مصرف کودهای نیتروژن، فسفات، پتاسیم، مقدار مصرف انواع سموم شیمیایی شامل علفکش، قارچکش و حشرهکش، مقدار آب مصرفی، مقدار بذر مصرفی و مقدار تولید بود. نتایج نشان داد که بالاترین میزان انرژی در دشت تجن در بخش انرژی ورودی برای محصول شلتوک (593256 مگاژول در هکتار)، انرژی خروجی برای محصول ذرت علوفهای (141795 مگاژول در هکتار)، انرژی خالص برای محصول ذرت علوفهای (53/110758 مگاژول در هکتار) و بهرهوری انرژی نیز برای محصول ذرت علوفهای (1/1 کیلوگرم بر مگاژول) بوده است. همچنین در بین تمامی محصولات، به ترتیب چهار نهاده آب مصرفی، کود نیتروژن، ماشینآلات و سوخت بیشترین میزان مصرف انرژی را به خود اختصاص دادهاند. نتایج حاصل از بررسی وضعیت بهرهوری فیزیکی آب نشان داد بیشترین میزان بهرهوری در دشت تجن مربوط به ذرت علوفهای و کمترین میزان بهرهوری مربوط به شلتوک 5/0 کیلوگرم بر مترمکعب میباشد. به طور کلی، برای افزایش بهرهوری اراضی و محصولات از لحاظ شاخصهای بهرهوری و انرژی، باید از کشت گیاهان با عملکرد مناسب، بیشترین میزان بهرهوری و کمترین میزان مصرف نهادهها استفاده کرد که در میان محصولات مورد پژوهش، ذرت علوفهای شرایط مناسبتری داشت.
مقاله پژوهشی
استفاده از مدل ها، معادلات انتقالی، شبکه عصبی
سعید حبیبی؛ مجتبی خوشروش؛ رسول نوری خواجه بلاغ
چکیده
آب، غذا و انرژی سه منبع اساسی برای حفظ زندگی و توسعه اقتصاد اجتماعی هستند و بهطور جداییناپذیری به هم مرتبط هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی شاخصهای بهرهوری آب، انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی محصولات عمده زراعی یعنی گندم و کلزا در دو اقلیم متفاوت در دشت ساری و دشت شریفآباد بود. برای بررسی این شاخصها در محصول گندم و کلزا ...
بیشتر
آب، غذا و انرژی سه منبع اساسی برای حفظ زندگی و توسعه اقتصاد اجتماعی هستند و بهطور جداییناپذیری به هم مرتبط هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی شاخصهای بهرهوری آب، انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی محصولات عمده زراعی یعنی گندم و کلزا در دو اقلیم متفاوت در دشت ساری و دشت شریفآباد بود. برای بررسی این شاخصها در محصول گندم و کلزا از دادههای مقطعی سال زراعی 1401-1400 استفاده شد. ابتدا حجم نمونه براساس رابطه کوکران مشخص شد. سپس نمونهگیری براساس پرسشنامه طرح شده توسط خود محققان انجام گردید. پرسشنامهها به تعداد 300 پرسشنامه بود که اطلاعات جمعآوری شده شامل مقدار مصرف نهادهها و مقدار تولید بود. نتایج بهرهوری فیزیکی آب نشان داد که میانگین بهرهوری فیزیکی آب در دشت ساری برای محصولات گندم و کلزا به ترتیب برابر با 13/1 و 67/0 کیلوگرم بر مترمکعب و در دشت شریفآباد بهترتیب 83/0 و 35/0 کیلوگرم بر مترمکعب بوده است. در ادامه نتایج به دست آمده برای شاخصهای انرژی نشان داد که بالاترین میزان انرژی ورودی در دشت ساری و شریفآباد برای محصول گندم بهترتیب برابر با 80618 و 71072 مگاژول در هکتار بوده است. همچنین نتایج حاصل برای انتشار گازهای گلخانهای نشان داد که میزان انتشار گازهای گلخانهای در دشت ساری بیشتر از دشت شریفآباد بوده که علت این امر استفاده بیشازحد کود و سموم در دشت ساری میباشد بهطوریکه بالاترین میزان انتشار گازهای گلخانهای در دشت ساری برای محصول گندم برابر با 2495 و در دشت شریفآباد برابر با 2299 کیلوگرم CO2 در هکتار به دست آمد. نتایج کلی نشان داد که عملکرد محصول در مناطق مرطوب بیشتر از مناطق خشک و نیمهخشک نبوده و این شاخص به پارامترهای مختلفی از جمله مصرف آب و بحثهای مدیریتی بستگی دارد.