به منظور ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپهای رشد نامحدود سویا در منطقه ارومیه، آزمایشی به صورت کرتهای یکبار خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی هنرستان کشاورزی در سال زراعی 1391 اجرا شد. تیمار اصلی در این بررسی شامل سه سطح تنش آبی(بدون تنش، تنش متوسط و شدید که در آنها به ترتیب آبیاری در زمان وقوع 60، 110 و 160 میلی مترتبخیر از سطح تشتک کلاس A، انجام شد) و تیمارفرعی شامل سه رقم سویا (کلارک، ویلیامز و آنیون) بود. پنج شاخص تحمل به خشکی شامل: شاخص حساسیت به تنش(SSI)، شاخص تحمل به خشکی(STI)، شاخص تحمل(TOL)، میانگین بهره وری یا تولید(MP) و شاخص میانگین بهره وری(GMP) بر اساس عملکرد دانه در دو محیط تنش و بدون تنش محاسبه شد. شدت تنش(SI)برای تنش ملایم 44/0 بوددر حالیکه برای تنش شدید 62/0 بود.کمترین میزان شاخص SSI وTOL درهر دو شرایط تنش در این آزمایش مربوط به رقم ویلیامز بود. در شرایط آبیاری بعد از 160میلیمتر رقم ویلیامز در سه شاخص MP، GMP، STI پایینترین رتبه را دارا بود و حساسیت زیادی به تنش خشکی داشت. در این آزمایش رقم آنیون با دارا بودن بیشترین میزان شاخصهای MP، GMP،STI در شرایط تنش ملایم و تنش شدید نسبت به دیگر ژنوتیپها متحمل به تنش بود.