عبداله درزی نفتچالی؛ فاطمه کاراندیش
چکیده
تغییر اقلیم با تغییر فنولوژی و فیزیولوژی برنج، بیلان آب خاک، تبخیر-تعرق و آب سبز، بر نیاز آب آبیاری این محصول تاثیر دارد. حفظ عملکرد فعلی برنج یا بهبود آن، مستلزم تطابق با این چالش مهم زیست محیطی در دورههای آتی میباشد. با توجه به نقش حیاتی استان مازندران در تامین برنج مورد نیاز کشور، در این تحقیق، اثر تغییر اقلیم و تقویمهای ...
بیشتر
تغییر اقلیم با تغییر فنولوژی و فیزیولوژی برنج، بیلان آب خاک، تبخیر-تعرق و آب سبز، بر نیاز آب آبیاری این محصول تاثیر دارد. حفظ عملکرد فعلی برنج یا بهبود آن، مستلزم تطابق با این چالش مهم زیست محیطی در دورههای آتی میباشد. با توجه به نقش حیاتی استان مازندران در تامین برنج مورد نیاز کشور، در این تحقیق، اثر تغییر اقلیم و تقویمهای مختلف کشت بر نیاز آب آبیاری و میزان آب سبز فصل کشت برنج در این استان تا سال 2100، بررسی شد. با استفاده از دادههای هواشناسی دوره پایه (2010-1980) ایستگاههای بابلسر، قایمشهر، نوشهر و رامسر و مدل ریزمقیاسساز LARS-WG، دادههای هواشناسی دوره 2011 تا 2100 تحت سناریوهای مختلف اقلیمی تولید شد. بر اساس مقادیر دمای حداقل و حداکثر، بازهی زمانی مشترک مناسب برای کشت در دورهی پایه و آتی تعیین شد. نیاز آبی برنج با استفاده از سیستم استنتاج عصبی-فازی تعیین شد. ارزیابی کارایی مدل با استفاده از آمارههای مختلف نشاندهنده کارایی مناسب آن برای شبیهسازی وضعیت اقلیمی آینده در منطقه مطالعه بود. در اثر تغییر اقلیم، کشت برنج میتواند 2 تا 23 روز زودتر انجام شود و تعداد روزهای لازم برای رسیدگی فیزیولوژیکی نیز بین یک تا 20 روز کاهش خواهد یافت. با وجود کوتاهتر شدن طول دورهی کشت، تاریخهای کشت دیر هنگام بهدلیل اثرات منفی دمای زیاد و کاهش آب سبز، سبب افزایش نیاز آب آبیاری خواهد شد. با این وجود، کشت برنج در زمان مناسب، نیاز آبی آن در دورههای آتی را تا 681 مترمکعب در هکتار کاهش خواهد داد. براساس نتایج، مدیریت تقویم کشت برنج راهکاری موثر برای دستیابی به کشاورزی پایدار در اقلیم آینده استان مازندران میباشد.
مسعود کرباسی
چکیده
تبخیر-تعرقمرجع یکی ازمهمترین و مؤثرترین مؤلفهها در بهینهسازی مصرف آب کشاورزی و مدیریتمنابع آب میباشد. در سالهای اخیر استفاده از روشهای هوش مصنوعی و مدل هیبریدی بر پایه موجک در پیشبینی پارامترهای هیدرولوژیکی بسیار متداول گشته است. در مطالعه حاضر کاربرد روشهای ANFIS و موجک- ANFIS در پیشبینی تبخیر-تعرق مرجع هفتگی مرجع در ایستگاههای ...
بیشتر
تبخیر-تعرقمرجع یکی ازمهمترین و مؤثرترین مؤلفهها در بهینهسازی مصرف آب کشاورزی و مدیریتمنابع آب میباشد. در سالهای اخیر استفاده از روشهای هوش مصنوعی و مدل هیبریدی بر پایه موجک در پیشبینی پارامترهای هیدرولوژیکی بسیار متداول گشته است. در مطالعه حاضر کاربرد روشهای ANFIS و موجک- ANFIS در پیشبینی تبخیر-تعرق مرجع هفتگی مرجع در ایستگاههای همدیدی تبریز، اهواز، بندرعباس و رامسر که دارای اقلیمهای مختلفی هستند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور یک دوره آماری 20 ساله (1990 الی 2009) که 15 سال (1990-2004) آن برای آموزش و پنج سال انتهایی (2009-2005) جهت آزمون مدلهای مختلف در نظر گرفته شد. ترکیبهای مختلفی از دادههای ورودی (تأخیرهای مختلف) و انواع موجکهای مادر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل هیبریدی موجک-ANFIS در هر چهار ایستگاه همدیدی مورداستفاده نسبت به مدل ANFIS دارای توانایی و دقت بالاتری در پیشبینی تبخیر-تعرق هفتگی میباشد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از تأخیرهای زمانی سالانه در مدل ANFISموجب افزایش دقت گردید درحالیکه در مدل موجک-ANFISاستفاده از تأخیرهای زمانی سالانه موجب افزایش دقت نمیگردد و در برخی موارد حتی موجب کاهش دقت نیز میگردد. بررسی انواع موجکهای مادر نیز نشان داد که موجکمیر مناسبترین نوع موجک برای پیشبینی تبخیر-تعرق مرجع در مقیاس هفتگی میباشد. از نتایج تحقیق حاضر میتوان در برنامهریزی آبیاری مناطق مورد مطالعه استفاده نمود.