میثم عابدین پور؛ محمدحسین رزاقی
چکیده
کنجد گیاهی سازگار با شرایط نیمه خشک و متحمل به تنش آبی است و مدیریت صحیح آبیاری نقش بسزایی در افزایش کمیت و کیفیت دانه کنجد دارد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر روش‌های آبیاری برحجم آب کاربردی و آرایش کاشت برای دستیابی به عملکرد مطلوب و بهره‌وری آب کنجد به صورت بلوک‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی عراقی محله گرگان اجرا ...
بیشتر
کنجد گیاهی سازگار با شرایط نیمه خشک و متحمل به تنش آبی است و مدیریت صحیح آبیاری نقش بسزایی در افزایش کمیت و کیفیت دانه کنجد دارد. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر روش‌های آبیاری برحجم آب کاربردی و آرایش کاشت برای دستیابی به عملکرد مطلوب و بهره‌وری آب کنجد به صورت بلوک‌های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی عراقی محله گرگان اجرا شد. تیمارها شامل سه روش آبیاری (بارانی، قطره‌ای نواری و سطحی) به همراه سه آرایش کاشت بر بستر بلند1 (2 ردیف کاشت روی بستر بلند به عرض 50 سانتی متر، یک ردیف کاشت روی پشته به عرض 50 سانتی‌متر و یک ردیف کاشت با فواصل 50 سانتی‌متر بر بستر مسطح) در نظرگرفته شد. نتایج دو ساله آزمایش 1401-1400 نشان داد که حداکثر عملکرد دانه در روش آبیاری قطره‌ای نواری و روش کاشت روی پشته و کمترین عملکرد دانه در آبیاری سطحی با روش کاشت مسطح به ترتیب به میزان 1305 و 735 کیلوگرم در هکتار بود. متوسط مقدار آب کاربردی برای روش آبیاری قطره‌ای نواری حدود 4180 مترمکعب در هکتار و مقدار آب کاربردی برای روش‌های آبیاری بارانی و سطحی به ترتیب حدود 4675 و 5930 مترمکعب در هکتار اندازه گیری شد. حداکثر بهره وری آب در روش آبیاری قطره ای نواری و روش کاشت روی پشته به ترتیب به میزان 0/31 و 0/45 کیلوگرم بر مترمکعب آب بود. در مجموع، با هدف دستیابی به حداکثر عملکرد دانه و بهره‌وری آب با حداقل مصرف آب، روش آبیاری قطره‌ای نواری و کاشت روی پشته برای کنجد توصیه می‌گردد.